Mikrokomórki izolowane

PREZENTACJA

Od magazynu ISE aż po Wall Street Journal – mikrokomórki to główna technologia, która zmienia sieci bezprzewodowe. Mikrokomórki zewnętrzne mają na celu zwiększenie gęstości sieci, co oznacza dodawanie kolejnych stacji komórkowych w celu zwiększenia przepustowości sieci, a także pokrywanie obszarów, w których zasięg makrokomórek jest niewystarczający np. w warunkach gęstej zabudowy miejskiej. Mikrokomórki są przydatnym narzędziem w sieciach 4G/LTE, ale są absolutnie niezbędne w przypadku sieci 5G i ich wymagań w zakresie ultraniskich opóźnień. Jednak ze względu na fakt, że urządzenia mikrokomórek znajdują się bliżej użytkowników końcowych oraz dalej od stacji bazowych lub cyfrowych central telefonicznych, wdrożenie ich nie zawsze jest proste.

Łączność międzysieciowa jest jednym z głównych czynników branych pod uwagę przy umieszczaniu mikrokomórek, choć często łatwiej jest rozwiązać ten problem ze względu na dużą liczbę kabli światłowodowych i koncentrycznych. Większym problemem jest zakładanie sieci i uzyskiwanie zezwoleń, to czasochłonne działania, które często napotykają na opóźnienia wynikające z zastrzeżeń ze strony samorządów, społeczności zajmujących się ochroną zabytków, a ostatnio także konsumentów i polityków, którzy obawiają się o negatywny wpływ częstotliwości radiowych na zdrowie. Pomimo tych problemów trwają prace nad wdrożeniem mikrokomórek, chociaż odbywa się to w wolniejszym tempie niż przewidywano. Mimo to, nawet po określeniu metody połączenia z główną siecią i rozmieszczeniu obiektów dostawca sieci musi zająć się innym, często pomijanym problemem: jak zasilać mikrokomórki.